آکادمی سیم پاور
ضرورت فضاهاي خالي در برنامه نویسی
نوامبر
ضرورت فضاهاي خالي در برنامه نویسی
يكي ديگر از مواردي كه موجب خوانايي بيشتر كد ميش ود استفاده زياد از فضاهاي خالي بين كدها اسـت . همـانطور كـه فـضاي بـين كلمات در انگليسي موجب بهتر خوانده شدن متن مي شود، فضاهاي خالي در برنامه (فضا هايي بر روي صفحه كه به وسيله كـاراكتر ها اشغال نمي شوند ) موجب مي شوند كه كدها راحت تر خوانده شوند . مثلا اگر در مثال قبلي در هر خط، قبـل از توضـيحات از يـكخط خالي استفاده كنيم، موجب مي شود كسي كه كد را مي خواند متوجه شود كه هر كدام از اين بخشها يك كار خاص را انجام مـيدهند .
در فصل بعدي، هنگامي كه بخواهيم كنترل اجراي يك برنامه را به وسيله بلاكهاي تكرار (for) و يا تصميم گير (ي if) توضـيحبدهيم، با دليل استفاده از فضاهاي خالي بيشتر آشنا خواهيد شد . همين طور متوجه مي شويد كه مقدار و چگونگي استفاده از فضاهايخالي در برنامه بين برنامه نويسان متفاوت است . فعلا از زياد فاصله قرار دادن بين كدها نترسيد، اين مورد خوانايي كد شما را به مقد ارزيادي افزايش مي دهد، مخصوصا هنگامي كه بخواهيد حجم زيادي از كد را در برنامه بنويسيد .
نكته: كامپايلر ها، فضاهاي خالي بين برنامه و همچنين توضيحات برنامه را ناديده ميگيرند . بنابراين بين اجراي يك برنامه با فـضاي خالي و توضيحات زياد و يك برنامه بدون اين موارد، از لحاظ سرعت و كارايي هيچ تفاوتي نيست .
نوع هاي داده اي :
هنگامي كه ميخواهيد يك متغيير را تعريف كنيد بهتر است كه بدانيد تقريبا چه نوع اطلاعاتي را ميخواهيد در آن ذخيره كنيد . تا اينجادر مثال قبل، متغييري را ديديد كه مقادير صحيح را در خود نگه ميداشت .هنگامي كه ميخواهيد يك متغيير را در ويژوال #2005 C تعريف كنيد، بايد به آن بگوييد كه چه نوع اطلاعـاتي را ميخواهيـد در آنذخيره كنيد . همانطور كه حدس زده ايد، اين موارد به عنوان نوع هاي داده اي شناخته مي شوند و تمام زبانهاي مهـم، تعـداد زيـادينوع داده اي دارند كه شما ميتوانيد نوع اطلاعات داخل متغيير خود را از بين آنها انتخاب كنيد . نوع داده اي يك متغيير تاثير زيادي بـراين كه چگونه كامپيوتر برنامه شما را اجرا كند دارد . در اين بخش نگاه دقيقتري بر چگونگي كار متغيير ها خواهيم داشـت . همچنـين چگونگي تاثير نوع يك متغيير را در كارايي برنامه بررسي خواهيم كرد .
كاركردن با اعداد :
زماني كه شما با اعداد در ويژوال #2005 C كار مي كنيد، ميتوانيد دو نوع عدد داشته باشيد : اعداد صحيح و اعداد اعشاري . هر كداماز اين اعداد كاربرد خاص خودشان را دارند . مثلا اعداد صحيح توانايي نگهداري بخش اعشاري را ندارند . بنابراين براي محاسباتي كـهممكن است نتيجه شامل اعشار هم باشد نبايد از متغيير هاي صحيح استفاده كنيد .در نوشتن نرم افزارها، بيشتر از اعداد صحيح براي شمردن مراتبي كه يك اتفاق رخ ميدهد استفاده ميشود تا بـراي انجـام محاسـبات .براي محاسبات بيشتر از اعداد اعشاري استفاده مي كنيم .
مثلا، فرض كنيد در حال نوشتن برنامه اي هستيد كه اطلاعات مشتركين را در صفحه نمايش دهد . همچنين فرض ميكنيم كـه شـمااطلاعات 100 مشترك را در بانك اطلاعاتي خود داريد . زماني كه برنامه شروع بـه كـار كـرد، اطلاعـات مـشترك اول را در صـفحهنمايش مي دهيد. در اينجا شما بايد بدانيد كه اطلاعات كدام مشترك در صفحه چاپ شده تا زماني كه كاربر درخواست كرد اطلاعاتمشترك بعدي را مشاهده كند، بدانيد كدام اطلاعات را بايد نمايش دهيد .
معمولا اگر هر بانك اطلاعاتي را كه حاوي اطلاعات مشتركين باشند مشاهده كنيد، خواهيد دي د كـه در آن هـر مـشترك داراي يـكشماره مخصوص به خود است . اين به اين خاطر است كه كامپيوترها راحت تر ميتوانند با اعداد كار كنند تـا بـا اسـامي . معمـولا ايـن1 شماره هاي مخصوص كه به مشتركين داده ميشود، يك عدد صحيح است كه به آن شناسهيا ID گفته ميـشود . بنـابراين در مثـالقبلي هم كه ما ليستي از 100 مشترك را در بانك اطلاعاتي خود داشتيم، هر مشترك داراي يك عدد صحيح مخصوص به خـود از 1تا 100 است . برنامه شما براي چاپ اطلاعات مشتركين، ميتواند شماره آخرين مشتركي كه اطلاعات او چـاپ شـده اسـت را در يـكمتغيير نگه دارد . زماني كه كاربر درخو است كرد تا اطلاعات مشترك بعدي را ببيند، كافي است كه شما يك واحد بـه شناسـه آخـرين كاربري كه اطلاعات او چاپ شد اضافه كنيد و اطلاعات مشترك جديد را چاپ كنيد .
اين گونه برنامه ها را زماني كه در مورد مباحث پيشرفته تري مثل بانكهاي اطلاعاتي صحبت كرديم، تمرين خواهيم كـ . رد امـا فعـلاًبدانيد كه در برنامه ها معمولا از اعداد صحيح بيشتر از اعداد اعشاري استفاده مي شود .
عمليات رياضي معمول روي اعداد صحيح :
در اين قسمت شما پروژه جديدي براي انجام عمليات رياضي خواهيد نوشت .
امتحان كنيد: كار با اعداد صحيح
)1 با انتخاب منوي File New Project يك پروژه جديد در ويژوال استوديو 2005 ايجاد كنيد. درپنجره New Project گزينه Windows Application را از قسمت سمت راست انتخـاب كنيـد(به عكس 3-1 رجوع كنيد). نام پروژه را IntegerMath وارد كنيد و روي OK كليك كنيد .
)2 قبل از هر چيز با استفاده از جعبه ابزا ر، يك كنترل Button به فـرم خـود اضـافه كنيـد . خاصـيت Name آن را بـهbtnIntMath و خاصيت Text آن را به Math Test تغيير دهيد. روي كنترل دو بار كليـك كنيـد و درمتد ايجاد شده براي رويداد Click كد مشخص شده در زير را تايپ كنيد:
private void btnIntMath_Click(object sender, EventArgs e)
{
// Declare variable
1 Identifier
int intNumber;
// Set number, add numbers, and display results
intNumber = 16;
intNumber = intNumber + 8;
MessageBox.Show(“Addition test… ” + intNumber,
“Integer Math”);
// Set number, subtract numbers, and display results
intNumber = 24;
intNumber = intNumber – 2;
MessageBox.Show(“Subtraction test… ” + intNumber,
“Integer Math”);
// Set number, multiply numbers, and display results
intNumber = 6;
intNumber = intNumber * 10;
MessageBox.Show(“Multiplication test… ” +
intNumber,”Integer Math”);
// Set number, divide numbers, and display results
intNumber = 12;
intNumber = intNumber / 6;
MessageBox.Show(“Division test… ” + intNumber,
“Integer Math”);
}
)3 پروژه را اجرا كنيد و روي دكمه Math Test كليك كنيد. چهار كادر پيغام متوالي همانند شـكل 4-3 نمـايش داده ميشوند و شما بايد روي OK در هر كدام كليك كنيد .
شكل3-4
چگونه كار ميكند؟
خوشبختانه، هيچ كدام از كدهايي كه در برنامه بالا نوشتيد، خيلي گيج كننده نيستند . شما قبلا كـاربرد عملگـر جمـع را ديـده ايـ د، در
اينجا هم از آن دوباره استفاده كرده ايم .
// Set number, add numbers, and display results
intNumber = 16;
intNumber = intNumber + 8;
MessageBox.Show(“Addition test… ” + intNumber,
“Integer Math”);
چيزي كه در اين كد شما به كامپايلر ميگوييد اين است : كه
)1 مقدار متغيير intNumber را برابر 16 قرار بده .
)2 سپس مقدار متغيير intNumber را برابر مقدار كنوني اين متغيير (عدد ) 16 به اضافه 8 قرار بده.
همانطور كه در كادر پيغام شكل 4-3 مي بينيد، مقدار 24 به عنوان نتيجه نمايش داده خواهد شد كه درست است .
عملگر تفريق در اينجا علامت -است كه عملكرد آن را در كد زير مي بينيد :
// Set number, subtract numbers, and display results
intNumber = 24;
intNumber = intNumber – 2;
MessageBox.Show(“Subtraction test… ” + intNumber,
“Integer Math”);
دوباره، همانند قسمت جمع به كامپايلر مي گوييد كه :
)1 مقدار متغيير intNumber را برابر 24 قرار بده .
)2 مقدار متغيير intNumber را برابر مقدار كنوني اين متغيير ( ) 24 منهاي 2 قرار بده.
عملگر ضرب، علامت ستاره است (*) كه كاربرد آن در كد زير مشخص است :
// Set number, multiply numbers, and display results
intNumber = 6;
intNumber = intNumber * 10;
MessageBox.Show(“Multiplication test… ” +
intNumber,”Integer Math”);
الگوريتم اين كد به صورت زير است :
)1 مقدار intNumber را برابر 6 قرار بده .
)2 مقدار intNumber را برابر مقدار كنوني اين متغيير ) 6( ضرب در 10 قرار بده.
در آخر، عملگر تقسيم يك علامت / است كه در زير نشان داده شده است :
// Set number, divide numbers, and display results
intNumber = 12;
intNumber = intNumber / 6;
MessageBox.Show(“Division test… ” + intNumber,
“Integer Math”);
و الگوريتم آن مطابق زير است :
)1 مقدار intNumber را برابر 12 قرار بده .
)2 مقدار intNumber را برابر مقدار كنوني اين متغيير (يعني ) 12 تقسيم بر 6 قرار بده.
