مثال هایی از توابع دو متغیره ی سیمبلیک در متلب
در مثال بعد مي خواهيم استفاده از تابع ezmeshc و تأثير تغيير عدد پيش فرض 60 را مشاهده كنيم. توجه كنيد :
>> syms t s
>> axes(‘position’,[.1,.6,.3,.3])
>> ezmeshc(t,s,-(t^2+s^2+9)^0.5)
>> title(‘for 60’)
>> axes(‘position’,[.6,.6,.3,.3])
>> ezmeshc(t,s,-(t^2+s^2+9)^0.5,10)
>> title(‘for 10’)
>> axes(‘position’,[.4,.1,.3,.3])
>> ezmeshc(t,s,-(t^2+s^2+9)^0.5,120)
>> title(‘for 120’)
در دستورات و نمودارهاي فوق چند نكته ي آموزشي مهم وجود دارد :
-1 تأثيرِ دادن اعداد طبيعي گوناگون به تابع ezmeshc و توابع مشابه را ملاحظه مي كنيد كه چگونه باعث تغيير جزئيات رويه مي گردد . اگر اين عدد طبيعي را وارد نكنيد به صورت پيش فرض نمـودار از كنـار هـم قـرار گرفتن 60 رديف تشكيل مي گردد و هر عددي كه وارد كنيد اين تعداد تغيير مي كند . در اين مثال مي توانيد سه نمودار رسـم شده به ازاي مقدار پيش فرض 60 و مقادير انتخابي ما كه 10 و 120 هستند را مقايسه نمائيد .
2- حلقه هاي رنگي روي صفحه ي پاييني ، حاصل اضافه شدن حرف c به آخر دستور ezmesh و تبديل آن به دسـتور ezmeshc است و نتيجه اي مشابه با دستور meshc در بخش نمودارهاي عددي دارد .
3- همانطور كه مي بينيد هر نمودار روي يك محور جداگانه رسم شده است و ا ين به دليل اجراي دسـتور axes قبـل از اجراي دستور رسم هر نمودار مي باشد . نوشتن عبارت ‘position’ و آرايه ي چهار درايه اي بعد از آن در پرانتز جلوي اين تابع ، موقعيت قرار گيري هر محور در صفحه را تعيين مي كند. درايه ي اول فاصله ي محور از سمت چپ، درايه ي دوم فاصله ي محور از پايين، درايه ي سوم پهناي محور و درايه ي چهارم ارتفاع محور در صفحه را مشخص مي كند . ايـن اعـداد بايـد كسري از واحد باشند و به گونه اي انتخاب شوند كه محور ها روي هم و يا خارج از كادر پنجره ي figures قـرار نگيرنـد . دقت كنيد كه دستور axes را با axis اشتباه نگيريد . axes براي ايجاد يك محور جديد در مكان دلخواه از صـفحه اسـتفاده شده و همواره قبل از دستور رسم نمودار مي آيد، در حالي كه axis پس از دستور رسم نمودار آمده و محور نمودار رسم شده را به فرم دلخواه ما كه مي تواند برگرفته از مشخصات خود نمودار باشد، تغيير مي دهد .
4- نوشتن دستورtitle پس از دستور رسم يك نمودار و با نوشتن يك عبارت دلخواه به عنوان ورودي آن براي نامگذاري نمودار به كار مي رود تا بتوان آن نمودار را ميان ساير نمودار ها مشخص كرد . اگر شما خودتان نمودار را با استفاده از دستور title نامگذاري نكنيد، خود نرم افزار مقدار پارامتري محورها را به عنوان نام نمودار رسم شده انتخاب مي كند كه ممكن است چندان مفيد نباشد . به عنوان مثال در نمونه ي فوق اگر خود مان نمودارهايمان را نامگذاري نمي كرديم ، نام هر سه نمودار بـه 2 خاطر يكسان بودن توابع و متغيرهاي پارامتري وروديشان يكسان و عبارت بود از x = t , y = s , z = -(t” +s2 +9)1/2 ” و به اين ترتيب مشخص نبود كه هر نمودار مربوط به كدام دستور رسم نمودار است.
نویسنده: پور مقدس
مقاله متلب,مطلب,متلب,مقاله برق,مقاله قدرت,مقاله مطلب,مقاله سیمولینک,دانلود متلب,دانلود مقاله متلب,مقالهmatlab ,آموزش متلب,مطلب,متلب,آموزش برق,آموزش قدرت,آموزش مطلب,آموزش سیمولینک,دانلود متلب,دانلود آموزش متلب,آموزشmatlab ,پروژه متلب,مطلب,متلب,پروژه برق,پروژه قدرت,پروژه مطلب,پروژه سیمولینک,دانلود متلب,دانلود پروژه متلب,پروژهmatlab ,
